İşinizdeki Hırsızları Tanıyor Musunuz

Sharing is caring!

 İŞİMİZDEKİ  HIRSIZLARI TANIYOR MUYUZ ? 

İş hayatında bazı hırsızlar ile karşılaşırız. Bildiğimiz hırsızlardan değildirler ancak işlerimizi aksattıkları için birer zaman hırsızı olarak yaşamımızda büyük yer kaplarlar. Çözümsüz bireyler olarak şöhret yapan bu mesai arkadaşlarının özelliklerine bir bakalım mı ?  

Çevrenize bundan böyle daha dikkatli bakmakta fayda var J Her an biriyle karşılaşabilirsiniz, belki de çoktan karşılaştınız kimbilir… 

YETERLİLİK HIRSIZLARI 

Yapılan işleri önemsiz gibi göstermeye bayılırlar. Bunu herkes yapabilirdi tarzında bir yaklaşımları vardır. Yapılanın önemsiz bir iş olduğu görüntüsünü verirler. Kritik zamanlarda hatalı davranışlar sergilerler. Aslında paniktirler, soğukkanlı gibi gözükmeye çalışsalar da bunda pek başarılı olamazlar. 

BEN’İMCİLER 

Yapılan her iş başarılan her olay atılan her harika imza onların işidir. ( Aslında sadece olaya dahil olarak birkaç aşamasından çalışmışlardır ancak her başarılı işi kendilerine mal ederler) Emeğinizin hırsızlarıdır. Siz bir projeyi başından sonuna alır tüm detayları ile canınızı dişinize takar çözüme ulaştırırsınız. Başarı geldiğinde bu kişiler asla tadını çıkarmanıza izin vermezler.  

“ Benim sayemde …Ben….yaptığım için…..Ben ….şekilde söylemiştim ondan oldu. Bak Ben söylemiştim, Ben, Ben, Ben, tarzı söylemleri adeta klasikleşmiştir. Eğer bu kişiler üstünüz konumunda çalışıyorlarsa çaresizce sizin başarınızın aslan payını üstlenmelerine ve tebrikleri kabul etmelerine zamanla ses çıkarmaz olursunuz. Gidişat sizin işinizden soğumanızla nihayetlenir. 

DENETİM HIRSIZLARI 

Geç kalma ve düzensizlik, takıntılarıdır. Tavırları serttir genellikle anlaşılmaz bir tutum içindedirler bu sebeple çoğu zaman insan olduklarından şüphe edilir. Robot gibi davranmayı pek güzel başarırlar. 

GÜVENİLİRLİK HIRSIZLARI 

Herhangi bir durumda karşılaşacakları tuzaklı sorulara yanlış ya da uçucu cevaplar vermekte üstlerine yoktur. ‘Ama’ kelimesini çok sık kullanırlar. Üzgünüm kelimesini kullanmak istemezler. Güven oluşturmaya çalışırken ciddi bir şekilde abartırlar. Hiç zamanları yoktur hep yoğundurlar, hep en yoğun onlardır. 

ÖZGÜVEN HIRSIZLARI 

Özgüvenleri yerine tam oturmamış kişilerdir. Bir iş ters gidince hemen kendilerini suçlamaya hazırdırlar. Mutlaka bir yerlerde yanlış yaptıklarını düşünürler; kendileri için bir mahkeme oluştururlar, bu mahkemede Hakim de Yargıç ta, Savcı da onlardır. Hüküm verilir, BİRİNCİL SUÇLU onlardır. Mutlaka bir şeyleri yanlış yapmışlardır. Sizinle tokalaşırken bunu adeta bir görev gibi yaparlar, göz teması kurmazlar çok konuşmazlar hep düşünürler. “Neden ?” en çok sevdikleri soru kelimesidir . 

BAHANE HIRSIZLARI 

Her şeye bir bahaneleri vardır. Hemen savunmaya geçerler. Etkili dinleme kuralları ile hiç ilgilenmezler. Verdikleri kararların arkasında durmayı bırakın çekilmeye dünden hazırdırlar. 

TUTARLILIK HIRSIZLARI 

Bir günleri, diğer günlerine uymaz. Genellikle keyifsizdirler, kendi kendilerine izin vermeye bayılırlar. İşlerde yapılan değişikliklerin çok radikal değişimler ve çözümler olduğunu düşünmezler. Fazla alternatiften haz etmezler. Çözüm varsa tektir, fazlasına ne gerek vardır yaklaşımı hakimdir. 

DERT HIRSIZLARI 

“Dertliyim ruhuma hicranı mı sardım da yine …”ile başlayan şarkı tam onlara göredir. Her zaman anlatacak bir dertleri vardır, hiç bitmez. Anlatmayı ve paylaşmayı çok severler. Siz derdinizi anlatmayı deneseniz en çok 10 dakika tahammül eder, 11. Dakikada yeniden kendi dertlerinin ikinci bölümünü anlatmaya koyulurlar. Zamanınızı çaldıkları gibi enerjinizi de tüketirler. Onları dinlerken yapacağınız her yoruma dikkat etmelisiniz. 

Aslında; işimizde yanımızda çalışan kişiler olsun, hayatımızın içindeki insanlar olsun, belki garip gelecek ama sokakta yanımızdan geçen insanları yargılama oranımız da dahil olmak üzere, buna göre insan ilişkilerindeki durumumuzun ne halde olduğunu anlamamız mümkün. Sevgili Ebru Gökçe ‘Kişisel Değil’adlı kitabında bunu çok kısa ve net bir şekilde açıklıyor: “Başkalarını çok fazla yargılayan bir yapınız varsa , bu içinizde bir yerlerde en çok kendinizi yargılıyor olduğunuzu gösterir. Çünkü diğer insanları yargılama sendromu, en çok kendinizle yeterince mutlu olmadığınız zaman ortaya çıkar. Kendinizle mutlu değilseniz, diğer insanlarla bir aradayken de mutlu olmak konusunda zorlanmanız muhtemeldir.”  

Bu nedenle biz biz olalım, önyargının ve tektipleştirme bakış açısının yanlış görmemize çanak tutan merceğinin vizörünü genişletelim. 

Biraz özverili ve hoşgörülü çabamız ile bu “hırsız kişilikleri” değiştirebiliriz belki… 

Daha pek çok yorumlayacağımız kişilik tipleri ve önereceğimiz çözümler var şüphesiz. Şimdilik bu kadar olsun. Gerçeklerle ve hayallerle kalın. Kolaylıklar… 

“İnsanın kaderi İnsandır”  

Bertolt Brecht